Pomimo tego, że wojna polsko-bolszewicka dobiegła końca w marcu 1921 roku i Polska oraz Rosja Sowiecka, a następnie Związek Sowiecki teoretycznie żyły na stopie pokojowej, to w praktyce sytuacja na wschodnim pograniczu Polski przez kolejne lata nie należała do spokojnych. Sowieckie grupy dy

Wojna jeszcze trwała, a Armia Czerwona oczekiwała na przedpolach walczącej Warszawy. Mimo to, nowe, komunistyczne władze Polski przystąpiły do wprowadzania kluczowych reform dla kształtu przyszłej Rzeczpospolitej. Jednym z nieodłącznych haseł komunizmu była wspólnota i kolektywizacja.

GeneraÅ‚ Sikorski chciaÅ‚, by na czele polskich wojsk w ZwiÄ…zku Sowieckim stanÄ…Å‚ generaÅ‚ StanisÅ‚aw Haller, kuzyn bardziej znanego generaÅ‚a Józefa Hallera. Jednak jesieniÄ… 1939 roku trafiÅ‚ on do sowieckiej niewoli i Å›lad po nim zaginÄ…Å‚. DziÅ› wiemy, że zostaÅ‚ zamordowany w Zbrodni KatyÅ

Niemen w polskiej historii to nie tylko motyw poetycki, symbol powrotu do "kraju lat dziecinnych". To również arena międzynarodowej polityki. Owszem, arena specyficzna, ale goszcząca niegdyś na swych wodach władców dwóch europejskich mocarstw.

O godzinie 3.15 na ZwiÄ…zek Sowiecki spadÅ‚y pierwsze w tej wojnie bomby i pociski. A za ich wystrzeleniem staÅ‚ nie kto inny jak dotychczasowy sojusznik Stalina - Niemcy. Wehrmacht przystÄ…piÅ‚ do realizacji planu "Barbarossa", czyli ataku na Sowietów. W tÄ™ letniÄ… noc sojusz dwóch totalitaryzmÃ

Wielu powstańców warszawskich świetnie wiedziało, czym jest Sybir. „Mój ojciec był na Sybirze za cara" – mówił Mieczysław Cielecki „Wiatr" (strz. kompania saperów, Pułk „Baszta")...