Krystyna Tomaszyk. Fot.: Domena publiczna, https://web.archive.org/web/20200831192656/https://www.gov.pl/web/nowazelandia/pozegnanie-krystyny-tomaszyk

Czy szczęśliwe dzieciństwo może stać się nagle jednym z najgorszych okresów w życiu? Historia  Krystyny Tomaszyk pokazuje, że niestety jest to możliwe. Z dnia na dzień jej zwykłe dzieciństwo przemieniło się w walkę o przetrwanie.

Krystyna Tomaszyk urodziła się w 1932 r. w Wilnie jako córka sędziego Stanisława Skwarko i jego żony – również Krystyny. Dwa lata później na świat przyszedł jej brat – Stanisław. Lata trzydzieste XX w., spędzone w Sokółce pod Białymstokiem, upływały więc w rodzinnej i spokojnej atmosferze. Wtedy nic nie zapowiadało tego, co czekało tę rodzinę w przyszłości. Niestety, ta przyszłość nadeszła bardzo szybko.

Po sowieckiej agresji i zajęciu połowy Polski przez Armię Czerwoną w 1939 r., Stanisława Skwarko aresztowano i osadzono w białostockim więzieniu, a w 1941 r. wywieziono do łagrów na Workucie. Ponadto Sowieci odebrali im dom, więc matka z dwójką dzieci musiała przeprowadzić się do rodziny. To nie był jednak koniec ich dramatu. W czerwcu 1941 r. Krystyna, wraz z młodszym bratem i ich matką, została deportowana do kołchozu Tukaj w Kraju Krasnojarskim na Syberii.

Ratunkiem okazało się powstanie tzw. Armii Andersa. To dzięki niej w 1942 r. cała czwórka opuściła Związek Sowiecki i ewakuowała się na Bliski Wschód. Tam, po latach rozłąki, sędzia Skwarko odnalazł swoich najbliższych. Jednak zaraz potem rodzina znów musiała się rozdzielić: Stanisław, jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, kontynuował szlak bojowy, zaś jego żona i dzieci trafiły do Nowej Zelandii, z którą związały swoje dalsze losy.

Wraz z upływem lat, Krystyna ukończyła studia na Uniwersytecie Wiktorii w Wellington i wyszła za mąż za Czesława Tomaszyka – byłego żołnierza podziemnej Armii Krajowej i więźnia niemieckich obozów koncentracyjnych, który po wojnie wyemigrował do Nowej Zelandii.

Stanowisk, które Krystyna Tomaszyk obejmowała w swoim życiu zawodowym, nie sposób zliczyć. Wśród nich jednak na szczególną uwagę zasługują funkcje doradcze w Departamencie Opieki nad Maorysami, Organizacji Opieki nad Intelektualnie Niesprawnymi, w Zarządzie Miejskim w Hamilton czy w Regionalnym Komitecie Dyscyplinarnym Lekarzy. Ponadto była nauczycielką, pisarką, tłumaczką i autorką wielu artykułów, redaktorem i wydawcą miesięcznika-biuletynu „Contact” oraz wolontariuszką w Khalighat – w Domu Śmierci Matki Teresy w Kalkucie. Stała również na czele Koła Polek w Wellington i była członkinią innych organizacji polonijnych, jak np.  Stowarzyszenia Polaków Nowej Zelandii.

Zwieńczeniem jej działalności był otrzymany w 2018 r. Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej. Krystyna Tomaszyk zmarła w czerwcu 2020 r.