Nadawcą listu jest prawdopodobnie żona Józefa Karola Puchalskiego, białostockiego radnego, a od lutego 1919 r. pełniącego obowiązki prezydenta miasta Białegostoku. Józef Karol Puchalski był również współtwórcą Towarzystwa Kredytowego Miasta Białegostoku. Mieszkał z rodziną w kamienicy przy ul. Świętojańskiej 21. Zmarł nagle w 1924 r. Żona Stanisława zmarła w Kazachstanie, a syn Ryszard w 1940 r. został zamordowany w Kozielsku. Adresatami listu są Stanisław i Zofia Grallowie. Stanisław Grall był kierownikiem Plantacji Miejskich oraz autorem projektu przebudowy Parku Planty. Według przekazu wnuczki, Grallowie mieszkali przy ul. Podleśnej w Białymstoku, a więc sąsiadowali z Puchalskimi.
Okoliczności deportacji Stanisławy Puchalskiej nie są znane. List jest datowany przez autorkę na 3 lutego 1940 r., a do Białegostoku dotarł 12 lutego 1941 r. Częściowo czytelny datownik potwierdza, że list został wysłany 3 lutego ale data roczna jest urwana. Autorka w liście stwierdza, że nie otrzymała korespondencji od prawie 5 miesięcy. Musiałaby wobec tego przebywać na zesłaniu w obwodzie pawłodarskim od września 1939 r. Wydaje się, że data roczna podana w liście jest błędna i list został wysłany 3 lutego 1941 r.
